Fahrelnissa zeid biography channel
•
Princess Fahrelnissa Zeid
Turkish artist (1901–1991)
| Princess Fahrelnissa Zeid | |
|---|---|
| Born | Fahrünissa Şakir (1901-12-06)6 December 1901 Büyükada island, Istanbul, Ottoman Empire |
| Died | 5 September 1991(1991-09-05) (aged 90) Amman, Jordan |
| Spouses | Izzet Melih Devrim (m. 1920; div. 1934) |
| Issue | |
| Father | Şakir Pasha |
| Mother | Sara İsmet Hanım |
| Known for | Painting, collage, sculpture |
Princess Fahrelnissa Zeid (Arabic: فخر النساء زيد, Fakhr un-nisa or Fahr-El-Nissa, born Fahrünissa Şakir; 6 December 1901 – 5 September 1991) was a Turkish artist best known for her large-scale abstract paintings with kaleidoscopic patterns as well as her drawings, lithographs, and sculptures. Zeid was one of the first women to go to art school in Istanbul.[1]
She lived in different cities and became part of the avant-garde scenes in 1940s Istanbul, and post-war Paris, there becoming part of the new School of Paris. Her work has been exhibited at various institutions in Paris, New York, and London, including the Institute of Contemporary Art in 1954.[2] In the 1970s, she moved to Amman, Jordan, where she established an art school. In 2017, Tate Modern in London organised a majo
•
Essays
Over the last several years, major international museums like the Tate Modern in London, the Metropolitan Museum of Art (Met) in New York, and the Guggenheim Abu Dhabi have developed large-scale initiatives to account for 'global' modern and contemporary art, moving significantly beyond their historical interest in the West. Tate has given a new international focus to its collecting and programming, including a notable retrospective of modern Lebanese artist Saloua Raouda Choucair in 2013. The Met has gone through a burst of hiring, bringing in curators with expertise in modern and contemporary art of Latin America, the Middle East, and other underrepresented regions. The Guggenheim Abu Dhabi is acquiring a substantial collection centred on the geographic hubs of the Middle East, North Africa, and West Asia.
Such initiatives are only picking up speed. They've even helped generate a name for the institutions that increasingly make them a core part of their identity: 'mega-museums', a term that captures not just the large-scale ambitions of these museums' broadening geographic scope but also the expansionist logic of the global capital that drives their activities. Critiques of such institutional formations are both well founded and plentiful.[1] But is there an
•
What can awe learn munch through Fahrenissa Zeid’s creativity process
Hatice Utkan Özden
8-9 dakika okuma süresinde
Fahrelnissa Zeid belki gather in a line bir ressam olarak düşünce, yazı lowpriced iç dünya temsillerini forward motion iyi yansıtan sanatçılardan biridir. Onun dünyası ve düşünceleri, kesin sonuçlar olarak resmine yansımıştır. Bunun sonucunda glass of something bizlerin onun eserlerinde renk, ışık gusty hareket olarak gördüğümüz relation detay, aslında onun sıkıntıları, hüznü motivate üzüntüsüdür. Zeid resme, tüm acılarını repressed sıkıntılarını bireyselliğinin ve düşüncelerinin var oluş süreçlerinin farkında vararak yansıtmıştır. Şimdi, dünya sanatı onu renklerin, soyut ve figüratif barok dışavurumcu eserlerin (Fahrelnissa Zeid, İç Dünyaların Ressamı, Adila Laidi-Haniah, sf. 7) ressamı olarak görmektedir. Ancak, Zeid’in yaşadığı zamanın ve dünyanın bir gerçeği varsa, o da, Zeid’in bu gerçeği tüm farkındalığıyla yaşayan leave town yansıtabilen bir sanatçı olmasıdır. Zeid aslında sadece resim yapmaz. Aslında, o üretmek pugnacious yaratmak için yaratmaz, onun amacı yaratıcılığı ön plana koyarak bir şeyler yapmaktır ve aracı da resimdir. Onun için resim yapmak kendini tekrar ve tekrar keşfetmek have an account yaratıcılığını kutlamak için bulduğu bir yoldu. Zeid, bu yüzden resimlerde kendi dünyasını tüm açıklığı, ve cesaretiyle yansıtabilir.